Afscheid

Zondag was dan eindelijk onze zelfgeorganiseerde afscheidsparty. We zijn eerst boodschappen gaan doen om fruitsalade, kipsalade en eiersalade te maken. Rond half 12 arriveerde onze goede vriend Nova die speciaal voor ons gebakken banaan klaarmaakte in onze eigen keuken. Echt super schattig. We zijn het er allemaal over eens dat we hem echt gaan missen!
Rond 2/3 uur arriveerde de rest van de gasten, met als verassing een volledige Indische rijsttafel, met onder andere witte rijst, verschillende groenten, saté, BBQ vis en gebakken vis, sambal, sambal, sambal, en sambal! Jummieeeee!!
Na het eten hebben we gezellig met zijn allen nog wat gekletst en we kregen na afloop allemaal een t-shirt van Anak Wayang Indonesia, 'omdat we bij de familie horen!' Super lief.. Toen iedereen wegging bleef Nova nog zitten. Hij zat lekker op zijn gemakje wat te zingen en liedjes van de R&B-night te downloaden. Ik geniet nog steeds als ik hieraan terug denk. Hij voelde zich helemaal thuis!
Na thuis nog wat te hebben nagepraat zijn we met Nova nog gaan wandelen naar de Malioboro, waar hij voor Alan een broek goedkoop geregeld heeft. Toeristen betalen hier namelijk standaard 3x zoveel als lokale bevolking.

Maandag hebben we de wekker vroeg gezet, want om 8 uur 's ochtends verliet Rick ons om in zijn eentje weer verder te reizen. Na zijn vertrek ben ik (ofcourse) weer terug naar bed gegaan. Voor de rest stonden maandag en dinsdag volledig in het teken van het souvenir shoppen en cadeaushoppen. We hebben twee dagen lang in de airco rondgewandeld en ik ben echt bang dat mijn koffer, degene die op de heenweg al 28 kilo was, niet zal worden geaccepteerd bij de incheckbali! Voor de zekerheid wat oude spullen hier gelaten en natuurlijk ook flink gedoneerd aan Anak Wayang!

Gisteravond wilde Indra nog voor de laatste keer gezamenlijk eten. Hij heeft voor ons lokaal eten gehaald, Bakso en drie verschillende snacks erbij. Was echt lekker! Ook gaf hij ons een afscheidscadeau, zodat we hem niet zouden vergeten. Echt heel lief! Alan en ik hebben een tasje gekregen en Stef en Rick een traditionele Javaanse 'hoed'... Slash tulband. Ook hebben we toen een collage in elkaar gezet voor AWI, met foto's van alle activiteiten die we samen hebben gedaan. Deze zouden we vandaag (woensdag) langs brengen.

Vandaag dan echt de laatste dag, vanavond om 18.50 (12.50 NL tijd) vliegen we naar Jakarta, om vervolgens om 00.30 (18.30 NL tijd) door te vliegen. Op tijd opgestaan dus en naar de Malioboro voor de laatste boodschappen. Aansluitend hebben we de taxi gepakt naar AWI om daar afscheid te nemen. De collage vonden ze echt super mooi en ze waren er echt blij mee. Maar pff wat viel het afscheid zwaar. Vini vertelde ons het ook moeilijk te vinden omdat we nou eenmaal één familie waren geworden. En familie is enorm belangrijk hier in Indonesië. Natuurlijk ging dit afscheid gepaard met enkele flinke tranen, maar we namen ons voor om geen vaarwel te zeggen, maar tot ziens! Onderweg naar huis merkte ik wel dat ik me prettiger voelde, er viel een last van mijn schouders af. Een last die ik enkele dagen echt bij me heb gedragen.

Het afscheid is achter de rug...